Wszystko o piwie
Piwa górnej fermentacji
porter – ciemne piwo, z którego wywodzi się stout. Obecnie trudno te gatunki od siebie odróżnić. W Polsce nazwa ta stała się błędnie tożsama z porterem bałtyckim, który jest odmiennym gatunkiem piw dolnej fermentacji.
stout – ciemne, prawie czarne piwo, warzone z dodatkiem palonego jęczmienia, dość lekkie, o delikatnym palono-gorzkim smaku. Jego najsławniejszym przedstawicielem jest Guinness.
bitter – tradycyjnie pite w pubach w Anglii – odmiana piw typu ale o ciemnobursztynowej barwie i gorzkim, całkowicie pozbawionym słodyczy smaku.
piwo pszeniczne (piwo białe, weizen, weissbier, witbier, grodziskie) – jasne, mocno musujące piwo, delikatnie nachmielone, o aromatach bananowo-goździkowych. Zawiera co najmniej 50% słodu pszenicznego. Popularne marki to m.in.: Paulaner, Franziskaner, Hoegaarden Witbier, Leffe, Primator Weizenbier, Viva La Vita, Lady Blanche.
piwo Trapistów – belgijska odmiana piw klasztornych. Piwa te wytwarzane są z jasnego słodu, niekiedy z dodatkiem słodu karmelowego. Warzone jedynie w browarach przyklasztornych Trapistów: sześciu w Belgii – Abbaye Notre-Dame d’Orval (piwa Orval), Abbaye Notre-Dame de Scourmont (piwa Chimay), Abbaye de Saint-Sixte (piwa Westvleteren), Abbaye Notre-Dame du Sacré-Cœur de Westmalle (piwa Westmalle), Abbaye Notre-Dame de Saint-Benoît d’Achel (piwa Achel), Abbaye Notre-Dame de Saint-Rémy de Rochefort (piwa Rochefort), dwóch w Holandii – Abdij Koningshoeven (piwa La Trappe), Abdij Maria Toevlucht (piwo Zundert), jednym w Austrii – Stift Engelszell (piwa Gregorius i Benno) i jednym w USA – St. Joseph’s Abbey (piwo Spencer Trappist Ale).
altbier – zwane z reguły w skrócie alt. Półciemne piwo bazujące na sposobie warzenia znanym z piw typu pale, ale (leżakujące jednak w niższych temperaturach i o odmiennym od pale, ale smaku), kojarzone głównie z okolicami Düsseldorfu, zacierane wyłącznie ze słodu jęczmiennego z użyciem jednokomórkowych kultur drożdży.
kölsch – jasne piwo górnej fermentacji pochodzące z Kolonii w Niemczech. Zwyczajowo pite w wysokich szklankach o cienkich ściankach i pojemności 0,2 litra. W marcu 1986 roku 24 browary podpisały „Kölsch-Konventionen”, a w 1997 roku uznane przez Unię Europejską produktem chronionym oznaczeniem geograficznym jako jedno z 18 piw w Unii Europejskiej.